Δεν ήταν αδικαιολόγητες οι επιφυλάξεις, ούτε η καχυποψία με την οποία προϋπαντήσαμε την καινοφανή διαδικασία επιλογής των Γενικών και Ειδικών Γραμματέων- των πολιτικών, δηλαδή, στελεχών, που, στην πράξη, διοικούν τα υπουργεία- μέσω δημόσιας, ανοιχτής προκήρυξης στο Διαδίκτυο. Οι βιαστικοί έλεγαν πως δεν μπορεί να περιμένουμε έναν και βάλε μήνα για να στελεχωθεί η κορυφή της ακέφαλης γραφειοκρατίας, όταν οι υποθέσεις του κράτους επείγουν και οι καιροί είναι δύσκολοι. Οι επιφυλακτικοί αναρωτιούνταν πώς μπορεί μια πολιτική θέση να πληρωθεί με μη πολιτική διαδικασία- «θα βάλουν χρυσαυγίτη στη Δημόσια Τάξη, αν έχει τα προσόντα, ή προικισμένο με πτυχία αντιεξουσιαστή στη Δημόσια Διοίκηση;». Οι πεπειραμένοι βεβαίωναν πως είναι τόσο μακρά η παράδοση της πολιτικοποίησης της ελληνικής δημοσιοϋπαλληλίας, τόσο βαθιά ριζωμένα τα ήθη και έθιμα του κομματισμού και της πελατειακής συγκρότησης της Διοίκησης, ώστε κάθε προσπάθεια ανατροπής τους θα οδηγούσε σε ναυάγιο. Και οι συνήθεις κυνικοί προέβλεπαν μετά βεβαιότητος ότι πρόκειται για ένα διαφημιστικό τρικ, που θα καταλήξει, όταν σβήσουν τα πυροτεχνήματα, στην επιλογή των προεπιλεγμένων, οι οποίοι ακόμη κι αν ήταν εκτός της επετηρίδας του βαθέος κόμματος θα ανήκαν, ασφαλώς, σε κάποιον από τους κύκλους της «αυλής του Προέδρου».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου