Η επιδείνωση των οικονομικών συνθηκών ήταν φανερή από καιρό.

Από την περασμένη άνοιξη υπήρχαν σημάδια ταχείας υποχώρησης των πάντων και καμία ουσιαστική επέμβαση ελέγχου της κατάστασης και αντιστροφής των τάσεων. Στα μέσα του καλοκαιριού τα δημόσια οικονομικά είχαν πλέον εκτροχιασθεί. Στα ταμεία του κράτους δεν εισέρρεαν έσοδα, οι δαπάνες αυξάνονταν ανεξέλεγκτες και ο δανεισμός έτρεχε με τρελούς ρυθμούς. Η νεοδημοκρατική κυβέρνηση είχε εξαντληθεί, τα αποθέματα αξιοπιστίας είχαν ξοδευθεί από τις συνεχείς παλινωδίες, επιχειρήματα ικανά να υπερασπίσουν τη ριζική μεταβολή της οικονομικής πολιτικής δεν υπήρχαν. Οποιαδήποτε πολιτική πρωτοβουλία της τότε νεοδημοκρατικής κυβέρνησης ήταν πολιτικά μη υπερασπίσιμη. Αντιμέτωπος ακριβώς με αυτό το αδιέξοδο ο κ. Καραμανλής επέλεξε την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες με προφανή σκοπό την παράδοση της εξουσίας και τη μετάθεση των ευθυνών στην επερχόμενη αντιπολίτευση. Με τη διαφορά ότι τότε το πρόβλημα δεν ήταν απολύτως ευκρινές στο πλήθος. Το γνώριζαν ή το υποψιάζονταν οι ειδικοί, αλλά η μεγάλη πλειονότητα των πολιτών, επηρεασμένη από την προπαγάνδα, είχε την αίσθηση ότι οι εξελίξεις παρέμεναν ελεγχόμενες. Ο κ. Καραμανλής το περιέγραψε κατά κάποιον τρόπο αλλά δεν απέδωσε την κατάσταση όπως ακριβώς είχε. Περιορίστηκε σε μισές αλήθειες, θέλησε να καλυφθεί έναντι των επερχομένων, αλλά και να καλύψει το κόμμα του κατά την προεκλογική περίοδο.
Μετά τις εκλογές το οικονομικό πρόβλημα της χώρας αποκαλύφθηκε σε όλο του το μεγαλείο. Η νέα κυβέρνηση, παρ΄ ότι προετοιμασμένη, δεν πίστευε το μέγεθος της υποχώρησης ούτε ακόμη δείχνει να έχει κατανοήσει στο σύνολό της το βάθος και την ένταση της ελληνικής οικονομικής κρίσης. Γεγονός που επιβεβαιώνεται από την ταλάντευση και την ομφαλοσκόπηση στο εσωτερικό της κυβέρνησης Παπανδρέου. Ωστόσο η οικονομική θέση της χώρας παραμένει οριακή και πλέον βρίσκεται στο μικροσκόπιο εταίρων και μη. Οι ασκούμενες εδώ και εβδομάδες πιέσεις από τις Βρυξέλλες και τη Φραγκφούρτη είναι έντονες και από χθες η ελληνική ταλάντευση δείχνει να προκαλεί το ενδιαφέρον των διεθνών κερδοσκόπων, οι οποίοι ασκούνται με τον δικό τους ακραίο τρόπο στην παραπαίουσα ελληνική οικονομία.
Κοινή είναι η πεποίθηση ότι ως την Παρασκευή, οπότε και θα κατατεθεί στη Βουλή ο προϋπολογισμός του 2010, η πίεση της Ευρώπης θα ενταθεί και η διεθνής κερδοσκοπία θα θελήσει να τεστάρει αντοχές και δυνάμεις παίζοντας με τον χειρότερο δυνατό τρόπο τους ελληνικούς τίτλους. Κακά τα ψέματα, οι επόμενες ημέρες θα είναι ιδιαιτέρως κρίσιμες για την τύχη της ελληνικής οικονομίας. Και η κυβέρνηση οφείλει να αμυνθεί και κυρίως να ξεπεράσει την αδικαιολόγητη ως τώρα ταλάντευσή της. Τώρα είναι ώρα για καθαρές κουβέντες και τολμηρές αποφάσεις. Οποιαδήποτε άλλη στάση εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους. Οσοι δεν τους βλέπουν μάλλον έχουν προβλήματα κατανόησης του σύγχρονου κόσμου και του διεθνούς περιβάλλοντος.