ΟΙ ΑΝΤΙΓΡΑΦΕΣ ΚΟΣΤΙΖΟΥΝ

ΑΠΟ ΤΗ δεκαετία του ΄80 τα στελέχη της Ν.Δ. έχουν τη μανία να αντιγράφουν το ΠΑΣΟΚ. Πρώτα το αντέγραψαν οργανωτικά και αντικατέστησαν τους πανίσχυρους κομματάρχες, που είχαν εξουσία κοτζαμπάσηδων, με τις τοπικές επιτροπές. Μετά την περίοδο Έβερτ έκαναν την ανατροπή και αποφάσισαν να εκλέξουν τον πρόεδρο από συνέδριο ενώ μέχρι τότε εκλεγόταν από τους βουλευτές. Μέχρι εκεί τις πέτυχαν τις αντιγραφές. Μετά άρχισε το πράγμα να στραβώνει και να βγαίνουν καρικατούρες. Όπως η κυβέρνηση Καραμανλή της τελευταίας 5ετίας που φιλοδοξούσε να αντιγράψει την κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου και γέλασε κάθε πικραμένος. Ο κίνδυνος να πέσουν πάλι γέλια- αλλά και κλάματα- είναι ορατός με την απόφαση να ξεπατικώσουν την πατέντα του Γιώργου Παπανδρέου για εκλογή του προέδρου από τη βάση. Ο πρώτος κίνδυνος είναι να πάνε στις κάλπες λιγότερα από 200.000 μέλη ενώ στο ΠΑΣΟΚ πήγαν 700.000- κάτι που θα καταδείξει την αδιαφορία του κόσμου της Ν.Δ. για την επόμενη μέρα του κόμματος. Άλλωστε η πόλωση στις τοπικές κοινωνίες είναι μεγάλη και οι ψηφοφόροι δεν είναι τόσο γενναίοι να δείξουν την προτίμησή τους για τον νέο αρχηγό σε μια αμφίρροπη αναμέτρηση. Στην επαρχία όταν πας στην κάλπη όλοι ξέρουν τι ψήφισες. Ο δεύτερος και πιο μεγάλος κίνδυνος είναι ότι σε πολλές περιφέρειες- εξαιτίας θερμοκέφαλων βουλευτών- η μάχη έχει πάρει τη μορφή εμφύλιας σύρραξης.