Αποχαιρετισμός στο Νίκο Προύφα

Πολυαγαπημένε μας Νίκο, γνωρίζοντάς σε εδώ και 6 χρόνια, ειλικρινά νιώθω πολύ μικρός και την πέννα μου φτωχή για να μπορέσει να περιγράψει τον αδαμάντινό σου χαρακτήρα και ακόμη πιο φτωχή για να εξάρει το μεγαλείο της δικής σου ψυχής. Μια ψυχή διανθισμένη με τα πιο αγνά ιδανικά και στολισμένη με μια καλοσύνη αστείρευτη, με μια αψεγάδιαστη συμπεριφορά, με μια πηγαία και ανυπόκριτη αγάπη και με μια ανυστερόβουλη προσφορά, στολίδια ψυχής που σε καθιστούσαν πρώτα και πάνω απ‘ όλα Άνθρωπο και για τον κάθε έναν από εμάς παράδειγμα προς μίμηση.

Αποχαιρετούν σήμερα τα Γρεβενά ένα άξιο τέκνο.
Αποχαιρετά η θεατρική οικογένεια ένα δραστήριο, έντιμο και ικανό μέλος.
Αποχαιρετούν οι θεατρόφιλοι των Γρεβενών το μαέστρο τους, το δάσκαλό τους, τον πρωτοπόρο, τον αγαπημένο «Μπακαλόγατό» τους.
Αποχαιρετούν οι κάτοικοι των χωριών μας, τον άνθρωπο που μπήκε στις καρδιές τους και μοίρασε απλόχερα το γέλιο.
Ο Νίκος Προύφας υπήρξε μια εξέχουσα προσωπικότητα της περιοχής μας.Με υπευθυνότητα, αμεροληψία και αφοσίωση υπηρέτησε το θέατρο και ήταν ο πρωτοπόρος στο χώρο αυτό..Με σκληρή δουλειά και προσωπική προσπάθεια κατέστησε το Δημοτικό Θέατρο Γρεβενών, ανταγωνιστικό και με το δυναμισμό του πρόβαλε το πολιτιστικό απόθεμα των Γρεβενών.
Τον διέκρινε, η ευγένεια, η πραότητα, η καλοσύνη και η παρουσία του ήταν ιδιαιτέρα αγαπητή σε όλες τις κοινωνικές εκδηλώσεις. Αγάπησε την πόλη μας και υπηρέτησε με συνέπεια το κοινό καλό.
Πολυαγαπημένε φίλε μου Νίκο, είμαι όμως σίγουρος, ότι η ψυχή αυτή, "ως χρυσίον εν χωνευτηρίων”, περνώντας από αυτή τη σύντομη επίγεια ζωή μέσα από τη στενή και τεθλασμένη οδό των θλίψεων, του πόνου και των δοκιμασιών, νικήτρια πλέον θα βγει στο ξέφωτο και με τη χαραυγή της νέας εκείνης ατελείωτης ημέρας ο πανάγαθος Θεός θα την πάρει στα πανάγια του χέρια, για να την εναποθέσει στην οδό της μακαριότητας, εκεί όπου πραγματικά της αξίζει να βρίσκεται.
Είμαι πεπεισμένος ότι, περπατώντας μέσα από τα άσπρα δρομάκια του παραδείσου και διασχίζοντας τα γάργαρα και καθάρια του νερά και όταν, τέλος, θα βρεθείς στη γειτονιά των Αγγέλων και καθίσεις για ξαπόσταμα, τότε γλυκιά θα ακούγεται και η δικιά σου φωνή να μας τραγουδά από ψηλά, όπως συνήθιζες να κάνεις όταν ήσουν ανάμεσά μας.Ας είναι αυτά τα λίγα λόγια ένα ελάχιστο δείγμα ευχαριστίας και ευγνωμοσύνης απ’ όλους εμάς προς το πρόσωπό σου για τα όσα μας χάρισες όσο καιρό ήσουν στη ζωή. Ας γίνουν, τέλος, βάλσαμο παρηγοριάς στην καρδιά της χαροκαμένης συζύγου σου και του πολυαγαπημένου σου παιδιού.Μ’ αυτά τα λίγα λόγια θα ήθελα να σε κατευοδώσω σ’ αυτό το τελευταίο σου ταξίδι.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει και η μνήμη σου αιώνια."
ΦΩΤΗΣ ΜΠΑΖΑΚΑΣ