το καταστροφικό σύνδρομο

Είναι ντροπή – είναι αίσχος – είναι επικίνδυνο η αντιπαράθεση δυο ομόσταυλων φιλόδοξων αρχόντων να καταστρέψει ένα ολόκληρο νομό.

Η μικροπρέπεια αυτών των επίδοξων χαλίφηδων και η συμμετοχή των τοπικών οργανώσεων δημιουργεί μια εντελώς ελεεινή εικόνα στα Γρεβενα


Τα τοπικά ΜΜΕ μαζί με τα blog’s έχουν δημιουργήσει δυο μέτωπα και οι σκεπτόμενοι Γρεβενιωτες έχουν αγανακτήσει για τα όσα διαδραματίζονται ,σαυτόν τον ταλαιπωρημένο νομό που περιμένει τόσα χρόνια να τον αξιοποιήσουν οι κάτοικοι του.


Δεν πρυτανεύει η λογική παρά τα προσωπικά συμφέροντα αυτών των δυο που έχουν επιστρατεύσει τους αγνούς υποστηριχτές τους να ενεργούν στην πραγματικότητα για την παραμονή αυτού του προικισμένου νομού στην κατάντια που τον έχουν καταδικάσει από το 1964.


Είναι άξιο να αναφέρω παραδείγματα να καταλάβουν οι αγνοί Γρεβενιωτες πόσο καταστροφικό για τον νομό είναι η ίδρυση δυο δήμων.


1ον Πάρετε παράδειγμα τον Άγιο Αθανάσιο του νομού Πέλλας που το 1980 το είχαν εγκαταλείψει οι κάτοικοι τους λόγω της δυσκολίας να επιβιώσουν .


Τώρα που το χιονοδρομικό κέντρο του βόρα (καιμακσαλαν) αναπτύχθηκε έγινε ο Άγιος Αθανάσιος τόπος προορισμού όπου οι κάτοικοι του επέστρεψαν, δημιούργησαν και ευημερούν.


2ον Πάρετε παράδειγμα στο νομό Μαγνησίας τον ορεινό όγκο πόσο έχει αναπτυχθεί και είναι εν δυνάμει ανεξάρτητος δήμος στον νομό.


3ον Πάρετε παράδειγμα την Ανάβρα σε ποιο σημείο ανάπτυξης έχει φθάσει και είναι εν δυνάμει ανεξάρτητος δημος .


Συμπέρασμα είναι ότι εκεί οι άνθρωποι, έχουν ανοικτά μυαλά , αγαπούν τον τόπο τους , και ήθελαν να τον αναπτύξουν για το καλό της περιοχής , των κατοίκων, της Ελλάδας.


Στα Γρεβενα που η φύση τα έχει προικίσει πλουσιοπάροχα δεν ενδιαφέρθηκαν να αναπτύξουν αυτοί οι εν δυνάμει χαλίφηδες για να γίνει ο νομός τόπος προορισμού.


ΝΑΙ δεν θέλετε να αναπτυχθούν οι ρίζες σας γιατί τις εγκαταλείψατε δεν μοχθήσατε δεν αγωνισθήκατε δεν θέλατε να αναπτύξετε τον ορεινό όγκο παρόλο που οι Φιλιππαιοι,η Σμιξη, η Λάμδα, η Αλατόπετρα, το Περιβόλι, και τα άλλα χωριά παρέχουν όλα εκείνα τα εχέγγυα για να γίνουν ένας (Άγιος Αθανάσιος – μια Ανάβρα – μια Πορταρια )τόποι προορισμού, τόποι ευημερίας.


Επιλέξατε να δημιουργήσετε τέρατα εξαοροφα για προσωπικά σας συμφέροντα εκμεταλλευόμενοι τις παροχές της τότε κυβέρνησης που έδωσε λόγω του σεισμού.


Καταστρέψατε μια ολόκληρη πόλη και την κάνατε ένα έκτρωμα όπως την αποκαλούν οι χιλιάδες επισκέπτες.


Έχω άδικο κύριοι Αρχιτέκτονες – τότε βουλευτές – κύριοι ευεργέτες?


Ντροπή σας να συνεχίζετε το καταστροφικό σας σύνδρομο για τα προσωπικά σας οφέλη.


GERAKI

ευημερία - πρόοδο και στο τελευταίο χωριό των Γρεβενων.

Η παγκόσμια κρίση έφερε στην επιφάνεια μία σειρά παθογένειες και ασυμμετρίες που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, τα τελευταία χρόνια, κρύβαμε κάτω από το χαλί. Τώρα πια, οι ασυνέπειες «στολίζουν» το σαλόνι μας και είναι στην κοινή θέα όλων των ευρωπαίων γειτόνων μας.

Οι προσδοκίες που έχουν δημιουργηθεί γύρω από το πρόγραμμα ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ είναι πάρα πολλές. Εξίσου πολλοί όμως είναι και οι κίνδυνοι, οι προσδοκίες αυτές να μην ευοδωθούν. Από την άποψη αυτή, αφορά άμεσα την ανάπτυξη του τόπου μας τις επόμενες δεκαετίες.


Σημαντικές θα είναι οι αλλαγές που θα φέρει στην αυτοδιοίκηση το σχέδιο «Καλλικράτης» που εδώ και καιρό προωθεί η κυβέρνηση. Σύμφωνα με όσα είπε σήμερα στο υπουργικό συμβούλιο ο υπ. Εσωτερικών, Γιάννης Ραγκούσης, το σχέδιο θα απελευθερώσει τις απαραίτητες δυνάμεις για «δημιουργία και ανάπτυξη»


Παράλληλα, θα υπάρξει καλύτερος έλεγχος και εποπτεία της αυτοδιοίκησης ώστε να ελέγχεται πού διατίθεται κάθε ευρώ. Επίσης θα μεταφερθεί μεγάλη σειρά αποφασιστικών αρμοδιοτήτων στην αυτοδιοίκηση, ενώ το κράτος θα περιοριστεί στις επιτελικές του ευθύνες, οι δε υπηρεσίες θα μεταφερθούν δίπλα στον πολίτη, εκεί δηλαδή που τις έχει ανάγκη


Η προοπτική δημιουργίας μεγάλων οι ισχυρών διοικητικών ενοτήτων αλλάζει την ιστορική ταύτιση της έννοιας Δήμος με την πόλη. Η διοικητική αποκέντρωση έτσι όπως περιγράφεται με σημαντικές πρόσθετες αρμοδιότητες με τους αναγκαίους πόρους για την άσκησή τους, καθώς και με δημοσιονομικές ευθύνες, δημιουργεί μια νέα βάση συζήτησης για την χωροθέτηση η οποία μάλλον είναι πιο κοντά στη λογική, δημιουργία ισοδύναμων διοικητικών ενοτήτων. Και δίνει μεγαλύτερη έμφαση στην αναπτυξιακή προοπτική των νέων ΟΤΑ.


Το μοντέλο της πόλης που προωθήθηκε τα τελευταία χρόνια από συγκεκριμένα επιχειρηματικά συμφέροντα τα οποία και εκμεταλλεύτηκαν την υπεραξία της γης είναι αυτό της μονοκεντρικής πόλης που εξαπλώνεται διαρκώς. Η συγκέντρωση πόλων έλξης στο κέντρο της πόλης έχει ήδη δημιουργήσει συνοικίες χωρίς ταυτότητα, άλλες υποβαθμισμένες και άλλες έντεχνα αναβαθμισμένες, όλες όμως χωρίς τις απαραίτητες υποδομές, χωρίς τα σημεία αναφοράς που θα δημιουργήσουν κοινωνική συνοχή.


Οι ορεινές μας περιοχές έχουν διαφορετικές αναπτυξιακές ανάγκες και δυνατότητες από τις πεδινές. Ένας πεδινός δήμος έχει για παράδειγμα αυξημένες ανάγκες ύδρευσης, αντιδιαβρωτικών έργων, βιολογικού καθαρισμού - τομείς που δεν αφορούν έναν ορεινό δήμο. Από την άλλη, η πυροπροστασία, τα έργα οδοποιίας, η τουριστική αξιοποίηση επιβάλλουν ένα διαφορετικό μοντέλο ανάπτυξης για τις ορεινές περιοχές. Επομένως, ένας μικτός Δήμος, που θα πασχίζει να καλύψει τις ανάγκες ορεινών και πεδινών περιοχών, πολύ φοβάμαι ότι δεν θα τα βγάλει πέρα με τις αντικρουόμενες και αυξημένες απαιτήσεις, τόσο στον προγραμματισμό των έργων, όσο και στη χρηματοδότησή τους. Άλλωστε δεν μπορεί ένας δήμος να χρηματοδοτείται ταυτόχρονα και από τα Προγράμματα Leader και από τα ΟΠΑΑΧ.


Πέρα από τα πληθυσμιακά και γεωγραφικά κριτήρια, το μεγάλο ζητούμενο σήμερα είναι η ισόρροπη περιφερειακή ανάπτυξη. Το πώς θα κατανεμηθούν τα κονδύλια του ΕΣΠΑ 2007-2013 για δημοτικές υποδομές και επενδύσεις είναι το σημαντικότερο διακύβευμα αυτής της μεταρρύθμισης. Υπάρχει κίνδυνος ένας μικτός δήμος να μην έχει επαρκείς πόρους ούτε καν για την σύνταξη των απαραίτητων μελετών για έργα προς ένταξη. Και βεβαίως είναι μοιραίο ότι το βάρος θα πέφτει στον μεγαλύτερο πληθυσμιακά Δήμο, εκεί όπου βρίσκεται ο κύριος όγκος του εκλογικού σώματος, για να το θέσω έτσι. Είναι επομένως σαφές ότι οι επιταγές της ισόρροπης ανάπτυξης επιβάλλουν τη δημιουργία ενός έστω μικρού πληθυσμιακά ορεινού Δήμου, κάτι το οποίο άλλωστε έχουν επανειλημμένα ζητήσει οι δημότες Θ Ζιάκα όσο και οι κάτοικοι των ορεινών κοινοτήτων.


Όλοι αναγνωρίζουμε την ανάγκη συνεργασίας και σύμπνοιας για την εκπόνηση ενός αυτοδιοικητικού χάρτη που θα διασφαλίζει την ομόνοια, την ευημερία και την πρόοδο και στο τελευταίο χωριό των Γρεβενων.
geraki

ΟΙ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΩΝ ΕΙΔΙΚΩΝ ΣΤΑ ΓΡΕΒΕΝΑ

Είναι χάρμα οφθαλμών να διαβάζεις τις απόψεις των ειδικών αρχόντων στα Γρεβενα .

Όλοι αυτοί οι ειδήμονες της αυτοδιοίκησης που έτυχε να την υπηρετούν τόσα χρόνια ,να καρπώνονται από αυτήν (το λιγότερο ικανοποιώντας την προσωπική τους φιλοδοξία) έχουν το θράσος να αρθρογραφούν , να γράφουν τις εξειδικευμένες τους εμπειρίες – απόψεις χωρίς να τις τεκμηριώνουν.


Έτσι για να ρίχνουν στάχτη στα μάτια του ανυποψίαστου κατοίκου του νομού.

Εγώ από την πλευρά μου θέλω να τους κάνω μερικές ερωτήσεις , εάν είναι εις θέση να μου απαντήσουν τουλάχιστον σε μια από αυτές.

1η ερώτηση: Γιατί τόσα χρόνια που υπηρετούσαν αυτόν τον θεσμό δεν ενημέρωναν τους πολίτες για την κακομοιριά την φτώχια και την κατάντια που επικρατούσε στους δήμους?


2η ερώτηση: Γιατί μετά από κάθε έργο που τελείωνε καλούσαν τα τοπικά ΜΜΕ να αποθανατίσουν την φιέστα τους?


3η ερώτηση: Γιατί λοιπόν κύριοι της αυτοδιοίκησης που έχετε άποψη για τον νέο δήμο  (που είτε το θέλετε είτε όχι θα ιδρυθεί) εφόσον επικρατεί αυτό το χάος , αυτή η φτώχια αυτή η κατάντια, τρέχετε και ανακοινώνετε την υποψηφιότητα σας στις επερχόμενες εκλογές?


4η ερώτηση: Γιατί δεν αποσύρεσθε για να αναλάβουν νέοι φιλόδοξοι με οράματα άρχοντες?


5η ερώτηση: Με ποια κριτήρια κάνατε προσλήψεις στους δήμους? και με ποια χρήματα πληρώνατε τους νέους υπαλλήλους?


6η ερώτηση: Το σκάνδαλο της ΔΕΥΑΓ πως προέκυψε με τόσα πολλά χρήματα, ποιος τα καταχράστηκε?


7η ερώτηση: Γιατί η Ελλάδα έφθασε στο χείλος του γκρεμού?


8η ερώτηση: Μήπως και από την κακοδιαχείριση των αρχόντων της αυτοδιοίκησης|?


Που είναι η διαφάνεια της αμέμπτου διαχείριση σας?


Geraki

Η ΤΥΧΗ ΤΟΥ ΟΡΕΙΝΟΥ ΔΗΜΟΥ

Για τον τρίτο ορεινό δήμο λαμβάνονται υπόψιν όχι μόνο νούμερα και αριθμοί, αλλά η γεωγραφία, η μορφολογία, το ανάγλυφο του εδάφους, την ομογενοποίηση και τις σχέσεις που έχουν οι όμοροι δήμοι μεταξύ τους, τότε θα μπορέσει να πετύχει.

Εάν θα πατήσει πάνω στο μεγάλο δήμο μόνο και μόνο να καλύψουνε τα πληθυσμιακά κριτήρια και κάνοντας αχανείς δήμους, με μαθηματική ακρίβεια θα καταλήξει στην αποτυχία. Είναι ο πιο κοντινός θεσμός στην καθημερινότητα του πολίτη, γι’ αυτό λοιπόν συνενώσεις μόνο με πληθυσμιακά κριτήρια, μόνο προβλήματα θα δημιουργήσουν.


Είναι απόλυτα σαφές, ότι μία διοικητική αποκέντρωση, που θα λαμβάνει υπόψη της μόνο ποσοτικά στοιχεία, παραγνωρίζοντας ή θέτοντας σε δεύτερη μοίρα τα ποιοτικά στοιχεία, είναι καταδικασμένη σε αποτυχία.


Με κριτήριο μόνο τις μεγάλες εδαφικές ενότητες και τις μεγάλες πληθυσμιακές μονάδες δεν επιτυγχάνεται ο αντικειμενικός σκοπός.


Πρέπει κυρίαρχο κριτήριο να είναι η συνένωση περιοχών που έχουν κοινά χαρακτηριστικά και κοινές δραστηριότητες, ώστε η επιδιωκόμενη αειφόρος ανάπτυξη να είναι δυνατή μέσα από κοινούς στόχους και κοινά οράματα.

Το μοναδικό κριτήριο είναι οι αριθμοί, δηλαδή τα στρέμματα της εδαφικής ενότητας και οι χιλιάδες των κατοίκων, χωρίς να λαμβάνει υπόψη τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των προς συνένωση δήμων και κοινοτήτων, αλλά και τη δυνατότητα ανάπτυξης του κάθε δήμου.


Σε κάθε περίπτωση πάντως και η καλύτερη δυνατή ενοποίηση να εξευρεθεί, δε θα έχει καμία πιθανότητα επιτυχίας, εάν δε γίνει πραγματική αποκέντρωση εξουσίας, με παράλληλη μεταφορά των αντίστοιχων πόρων και τη δυνατότητα παράλληλης ανάπτυξης προγραμμάτων, που θα βελτιώνουν θεσμούς υποδομές και παροχή υπηρεσιών.


Η πιθανή έλλειψη βούλησης προς την κατεύθυνση αυτή, θα έχει δυσμενείς συνέπειες για τους νέους δήμους.


Ο νέος ορεινός δήμος εάν γίνει , μια τουριστική και κτηνοτροφικη περιοχή, δεν έχει απολύτως καμία σχέση με το δήμο Γρεβενων και το δήμο Δεσκατης περιοχές κυρίως πεδινές .


Ο νέος ορεινος δήμος έχει σαφώς διαφορετική ανάπτυξη και πορεία, διαφορετική οικονομική παράδοση και λειτουργία, διαφορετική πολιτιστική και κοινωνική δομή, έτσι ώστε η υπαγωγή του στην ενότητα με τον δημο Γρεβενων να είναι καταστροφική για την ορεινή περιοχή
geraki

Ορεινοί όγκοι και Ορεινός – χιονοδρομικός τουρισμός (Ο.Χ.Τ)

Οι ορεινοί όγκοι αποτελούν αξιόλογες γεωγραφικές ενότητες, οι οποίες διαδραματίζουν συχνά καθοριστικό ρόλο για τις περιφέρειες, τις χώρες και τις οικονομικές ζώνες της Ελλάδας. Γενικά, θεωρούνται χωρικές ενότητες οι οποίες ενσωματώνονται δύσκολα στην οικονομική ανάπτυξη και αντιμετωπίζονται ως ζώνες που τείνουν προς την περιθωριοποίηση. Χαρακτηρίζονται ως χωρικές ενότητες «υπό απειλή», λόγω της σύνθεσής τους σε φυσικούς και ανθρωπογενείς πόρους, ως επίσης και της ευαισθησίας τους απέναντι σε ορισμένους εξωγενείς παράγοντες και ενδογενείς κρίσεις. Οι ορεινοί όγκοι μειονεκτούν λόγω της γεωμορφολογίας τους, η οποία καθιστά πολύ δυσχερές το πλαίσιο των συνθηκών διαβίωσης και περιορισμένους τους εκμεταλλεύσιμους χώρους. Διαχρονικά, παρουσιάζουν μια εξελικτική πορεία, η οποία διαταράσσεται συχνά από οικονομικές ή ανθρωπογενείς κρίσεις. Οι ορεινοί όγκοι εμφανίζουν ένα σημαντικό αριθμό λειτουργικών δυσχερειών και περιορισμών αναφορικά με τις περισσότερες οικονομικές δραστηριότητες που αναπτύσσονται. Παράλληλα, όμως, διαθέτουν αναξιοποίητους φυσικούς και ανθρωπογενείς πόρους, των οποίων η αξιοποίηση καθορίζεται όχι μόνο από την ίδια την ανάπτυξη των ορεινών όγκων, αλλά και των συνδεομένων χωρικών ενοτήτων. Συνοπτικά, τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ορεινοί όγκοι είναι τέσσερα. Η οικονομική αποδοτικότητα των διαφόρων παραγωγικών κλάδων δεν μπορεί να προσεγγίσει το επίπεδο των αντιστοίχων κλάδων που είναι εγκατεστημένοι σε αστικές ή αγροτικές ζώνες. Η μικρή ανταγωνιστικότητα των οικονομικών δραστηριοτήτων επιδεινώνεται περαιτέρω από το πνεύμα της παγκοσμιοποίησης. Τα γεωμορφολογικά χαρακτηριστικά τους συνεπάγονται ανεπαρκείς και υψηλού κόστους υποδομές. Τέλος, η όλο και πιο έντονη πληθυσμιακή αποψίλωση των ορεινών περιοχών και εγκατάλειψη των αγροτικών περιοχών των ορεινών όγκων επιδεινώνει το πλαίσιο δραστηριοτήτων.

Παράλληλα με τα παραπάνω μειονεκτήματα, οι ορεινοί όγκοι παρουσιάζουν και ένα σημαντικό αριθμό πλεονεκτημάτων, τα οποία μπορούν να διακριθούν σε δύο μεγάλες κατηγορίες: τη βιώσιμη αξιοποίηση και κατάλληλη εκμετάλλευση των φυσικών πόρων και την ανάπτυξη ενός αριθμού δραστηριοτήτων, οι οποίες ανταποκρίνονται στην ικανοποίηση των νέων αναγκών των «μεταβιομηχανικών» κοινωνιών, όπως ο ορεινός-χιονοδρομικός τουρισμός, ο αγροτοτουρισμός, τα σπορ και οι δραστηριότητες αναψυχής, κτλ.


Ο.Χ.Τ. αποτελεί συγκερασμό πέντε παραγόντων, ο πρώτος από τους οποίους είναι η ικανοποίηση όλων των απαιτούμενων συνθηκών για την άσκηση της χιονοδρομίας: υψόμετρο, ποσότητα - ποιότητα - διάρκεια της περιόδου χιόνωσης, και μορφολογία του εδάφους. Ο δεύτερος παράγοντας είναι οι εγκαταστάσεις άθλησης και αναψυχής (μηχανικοί αναβατήρες, πίστες χιονοδρομίας). Ο τρίτος παράγοντας αποτελείται από τις εγκαταστάσεις διαμονής και διημέρευσης (τουριστικά καταλύματα). Επίσης, οι υποδομές πρόσβασης σε όρους χρόνου και απόστασης είναι ένας κρίσιμος παράγοντας. Τέλος, ιδιαίτερα σημαντικοί είναι οι φυσικοί και ανθρωπογενείς πόροι του ορεινού όγκου, καθώς και των όμορων ζωνών.


Ωστόσο, κύρια μεταβλητή παραμένει η οριοθέτηση των τριών Τ (Τοποθεσία – Τοποθεσία – Τοποθεσία), σύμφωνα με τα οποία η εξασφάλιση των προϋποθέσεων επιτυχούς λειτουργίας ενός ΧΙΟΝΟΔΡΟΜΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ. προσδιορίζεται ουσιαστικά από την επιλογή της κατάλληλης τοποθεσίας και την ενδεδειγμένη προσέγγιση σχεδιασμού, χωροθέτησης, οργάνωσης των λειτουργιών. Ως εκ τούτου, η επιλογή μιας συγκεκριμένης ζώνης του ορεινού όγκου, προσδιορίζει καθοριστικά, αφενός μεν το πρότυπο ανάπτυξης του Ο.Χ.Τ, αφετέρου δε τις κοινωνικοοικονομικές και περιβαλλοντικές επιπτώσεις, όχι μόνον στη χωρική ενότητα αναφοράς, αλλά και στο σύνολο του ορεινού όγκου .


Σύμφωνα με τα παραπάνω, η ανάπτυξη του Ο.Χ.Τ σε μια ζώνη αποποιείται της στενά χωρικής προσέγγισης που της προσδίδουν τα τρία Τ και λειτουργεί διευρυμένα για την ενότητα του ορεινού όγκου και τις όμορες περιοχές. Ως εκ τούτου, ο περιορισμός του χάσματος που διακρίνει τις πεδιάδες από τους ορεινούς όγκους και η ανάπτυξη τουριστικών δραστηριοτήτων Ο.Χ.Τ, συνεισφέρει στην ενεργοποίηση των συγκεκριμένων ζωνών προς την κατεύθυνση της προστασίας του φυσικού τοπίου και της διαφύλαξης του φυσικού περιβάλλοντος.


Με βάση την Ευρωπαϊκή εμπειρία και διευρύνοντας ακόμα περισσότερο τους προκύπτοντες συσχετισμούς, διαπιστώνεται ότι οι ορεινοί όγκοι αποτελούν πλέον ένα χώρο ανάληψης πρωτοβουλιών και νέων προσεγγίσεων, και ένα πεδίο γνώσης αλλά και εφαρμογής νέων αναπτυξιακών προσανατολισμών, μεταξύ των οποίων, υπογραμμίζονται οι διαφοροποιήσεις και η άσκηση πολλαπλών δραστηριοτήτων.
geraki

" Έβαλε μεσάζοντα το ... Ίντερνετ και η παραγωγή του απέδωσε καρπούς"

Μ' αυτό τον τίτλο, στη σελίδα 3 της σημερινής εφημερίδας Ελεύθερος Τύπος, ξεκινάει το αφιέρωμα στην προσπάθεια που κάνουμε για την πώληση των αγνών αγροτικών προϊόντων αποκλειστικά δική μας παραγωγής κατευθείαν στους καταναλωτές χωρίς τη μεσολάβηση κανενός εμπόρου ή μεσάζοντα μέσω του ίντερνετ και της ιστοσελίδας μας www.kontogiannis.eu.

Το δημοσίευμα του δημοσιογράφου κ. Κώστα Μπογάτσου ξεκινάει θυμίζοντας σε όλους μας το βασικό αίτημα των αγροτικών κινητοποιήσεων λίγους μήνες πριν που δεν ήταν άλλο από τις χαμηλές τιμές που παίρνουν οι έμποροι τα προϊόντα των αγροτών.

Αυτό βασάνιζε χρόνια και τον παραγωγό Χαράλαμπο Κοντογιάννη που με την κόρη του Μαρία, το νέο αίμα, φαίνεται ότι βρήκαν τη λύση για να πουλάνε μόνοι τα προϊόντα που παράγουν χωρίς τη μεσολάβηση κανενός εμπόρου ή μεσάζοντα.

Στη συνέχεια αναφέρετε στις καλλιέργεις του παραγωγού και μετά αναλύει πως τελικά το ίντερνετ ανέλαβε το ρόλο του μεσάζοντα αλλά χωρίς καμία οικονομική του ανάμιξη ή επιβάρυνση.

Τέλος περιγράφει τα προϊόντα του αγρότη, πως μπορούν να τα αποκτήσουν οι καταναλωτές κατευθείαν από την παραγωγή και το βιογραφικό του παραγωγού Χαράλαμπου Ν. Κοντογιάννη.

Αξίζει να διαβάσετε σήμερα το αφιέρωμα στον προοδευτικό αγρότη-παραγωγό Χαράλαμπο Ν. Κοντογιάννη στη σελίδα 3 της εφημερίδας Ελεύθερος Τύπος.

Από τα Φάρσαλα σε όλη την Ελλάδα και τον κόσμο!

Η διαδρομή χωράφι - καταναλωτής, χωρίς οποιονδήποτε μεσάζοντα και έμπορο, των αγνών αγροτικών Φαρσαλινών προϊόντων αποκλειστικής παραγωγής μας, φαίνεται ότι επιβραβεύεται από τους καταναλωτές με την μεγάλη ανταπόκριση που έχει η ιστοσελίδα μας.

Το www.kontogiannis.eu στους λίγους μήνες λειτουργίας του έχει αγκαλιαστεί από τους καταναλωτές ξεπερνώντας τις 9.500 επισκέψεις ενώ πολλές είναι οι παραγγελίες προϊόντων μας.

Έτσι ο καταναλωτής είναι τριπλά κερδισμένος. Και τα προϊόντα που καταναλώνει είναι αγνά και τα απολαμβάνει σε φυσιολογικές τιμές χωρίς τα κέρδη των εμπόρων και μεσαζόντων και μπορεί να κάνει την παραγγελία του εύκολα και γρήγορα με το πάτημα ενός κουμπιού από το σπίτι του.

Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε όλους όσους μας στήριξαν και μας στηρίζουν και να τους διαβεβαιώσουμε ότι η προσπάθεια μας αυτή και θα συνεχιστεί και θα ενισχυθεί.

Βρίσκεται σε εξέλιξη η καλαίσθητη παραδοσιακή συσκευασία των προϊόντων μας ενώ ηδη ετοιμάζεται το νέο δυναμικό μας site το οποίο θα "ανέβει" στο διαδίκτυο το προσεχές διάστημα. Μέσω του νέου site θα δίνεται καταρχήν η δυνατότητα να ενημερωθούν οι καταναλωτές για διάφορα θέματα αλλά και να παραγγείλουν on line τα αγνά μας προϊόντα.

Είμαστε στη διάθεση όλων για οποιαδήποτε πληροφορία ή παραγγελία σας και είμαστε πάντα πρόθυμοι και χαρούμενοι να σας εξυπηρετήσουμε.

Με εκτίμηση

Χαράλαμπος Ν. Κοντογιάννης

Αγρότης-Παραγωγός

Αγνά Αγροτικά Προϊόντα Φαρσάλων

Άγιος Kων/νος Φαρσάλων Λάρισας

τηλ:. 2491091252, 6946225365

url: www.kontogiannis.eu

e mail: xaralamposkontogiannis@gmail.com

Tο πρόβλημα της χώρας.

Το μεγαλύτερο ίσως λάθος που κάνουμε αυτόν τον καιρό είναι να μιλάμε για «οικονομική κρίση της χώρας». Οχι πως αυτή δεν είναι υπαρκτή, αλλά η οικονομία είναι μόνο μέρος του προβλήματός μας και το πιο εμφανές σύμπτωμα της καθολικής κρίσης που αντιμετωπίζει το πολιτικοκοινωνικό σύστημα από την μεταπολίτευση και εντεύθεν. Δυστυχώς όμως η συζήτηση για τα spreads, για τον ρόλο του ΔΝΤ, για την Κομισιόν και τον Ολι Ρεν παραμερίζει τη μεγάλη συζήτηση που πρέπει να γίνει και αφορά τη συνολική αναδιάρθρωση της χώρας μας. Οχι μόνο στην οικονομία, αλλά σε κάθε επίπεδο. Από το κράτος και τη διαφθορά μέχρι το ασφαλιστικό και την καθημερινότητά μας. Αυτή η συζήτηση έπρεπε να γίνει την εποχή των παχειών αγελάδων, τότε που οι αναδιαρθρώσεις θα είχαν μεν κόστος αλλά υπήρχαν και τα λεφτά για να αντιμετωπίσουμε τις περιστασιακές παρενέργειές τους.

Αυτό που πρέπει να κατανοήσουμε είναι ότι χρεοκόπησε ένα ολόκληρο πλέγμα αντιλήψεων για την κοινωνία και την οικονομία, ένα οικονομικό μοντέλο που είχε στο κέντρο του το κράτος. Με πρόσχημα την κοινωνική δικαιοσύνη και με ιαχές για τα κεκτημένα, το κράτος στην Ελλάδα κατέληξε μια μαύρη τρύπα που απορροφά χρήματα, ανθρώπους και δεξιότητες. Κάθε ζήτημα είχε αναφορά στον σύγχρονο θεό της Ελλάδας. Διά πάσαν νόσον, το ερώτημα ήταν «μα, πού είναι το κράτος;». Και η απάντηση δινόταν πάντα με κάποια κονδύλια, τα οποία με περισσή χαρά σκόρπιζαν οι πολιτικοί για να αποδείξουν ότι το κράτος είναι παντού: από τα αεροδρόμια που βρίσκονται σε κάθε επαρχιακή πόλη (για να ενισχυθεί η παραγωγική δομή της περιφέρειας), μέχρι τις «πολιτιστικές εκδηλώσεις» σε κάθε χωριό που αφειδώς πληρώνονταν από τον κρατικό προϋπολογισμό. Στο φαντασιακό του Ελληνα, το κράτος ήταν ένα μηχάνημα που παρήγαγε πλούτο και το μόνο που χρειαζόταν ήταν κάποιος να τον μοιράζει.


Η αριστερογενής αυτή αντίληψη βόλεψε πολλούς επί μακρόν. Στις πραγματικές ανάγκες που έπρεπε να καλύψει το κράτος κόλλησαν διάφορα αιτήματα που η εκπλήρωσή τους είχε μικρό κοινωνικό όφελος και μεγάλες απολαβές για λίγους. Οι συντεχνίες κατάφερναν να αποσπούν τρελά επιδόματα, οι πολιτικοί παράγοντες προωθούσαν έργα που δεν είχαν λόγο ύπαρξης για να επιδείξουν το «ενδιαφέρον» τους για την εκλογική τους περιφέρεια, οι επιχειρηματίες πετύχαιναν σκανδαλώδεις συμβάσεις κ. ο. κ., μέχρι την «Ολυμπιακή» που κρατούσαμε ζημιογόνο επί χρόνια επειδή ήταν το εθνικό μας καμάρι.


Τώρα ήρθε η ώρα του λογαριασμού και δυστυχώς είναι πικρός. Οσα δεν κάναμε όλα τα προηγούμενα χρόνια πρέπει να γίνουν σε ελάχιστο χρονικό διάστημα. Η αποτοξίνωση από τον κρατισμό που θα μπορούσε να γίνει σταδιακά και με μικρούς κοινωνικούς τριγμούς, τώρα θα γίνει ταχύτατα και χωρίς χρήματα για να απαλυνθούν οι όποιες επιπτώσεις της συρρίκνωσης. Αφού αποφύγαμε για πολλά χρόνια τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις, τώρα βαδίζουμε σε θεραπεία σοκ. Αυτή θα είναι μεν ηπιότερη από άλλες χώρες -επειδή καταφέραμε να πετύχουμε και τη συμβολή της Ευρωπαϊκής Ενωσης στο πακέτο στήριξης- αλλά δεν παύει να είναι δύσκολη. Πρέπει να βγάλουμε τη χώρα από τον φαύλο κύκλο των ελλειμμάτων και των χρεών. Κυρίως πρέπει να αλλάξουμε θεωρία. Το κράτος δεν είναι η λύση για τα προβλήματα της χώρας. Είναι το πρόβλημα της χώρας.

Άρχισαν τα Όργανα

Εύχομαι στον Δήμαρχο κύριο Νούτσο να πετύχει στις προσδοκίες του.

Θέλω όμως να επισημάνω ότι το σενάριο του έργου είναι πολύ κατανοητό και η παράσταση δεν θα έχει επιτυχία.


Γιατί το λέω αυτό?


Διότι οι ηθοποιοί είναι γνωστοί και η υποκριτική τους δεν είναι δα και τόσο πειστική.


Μετά τον κύριο Νούτσο που καλώς ενημέρωσε τους Γρεβενιώτες ότι θα διεκδικήσει την θέση του περιφερειάρχη στις επερχόμενες εκλογές , σειρά έχει ο κύριος Φώλιας να ενημερώσει τους Γρεβενιώτες ότι θα είναι υποψήφιος δήμαρχος για τον δήμο Γρεβενων, έτσι το πουλεν της Δώρας Μπακογιάννη, ο κύριος Κουπτσίδης ( νυν νομάρχης ) θα κατέβει υποψήφιος για τον δήμο Γρεβενων ως ανεξάρτητος υποστηριζόμενος από τους ψηφοφόρους της ειδικού Γραμματέως .


Καταλαβαίνετε φίλοι μου αναγνώστες τις δραματικές εκείνες σκηνές που θα παρακολουθήσουμε σε λίγους μήνες.


Μακάρι να διαψευσθώ.


Geraki

ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΤΡΟΧΑΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ - ΑΔ ΓΡΕΒΕΝΩΝ

Ολοκλήρωσε την παρουσία της στους αγώνες του Πανελληνίου Πρωταθλήματος Υπηρεσιών Ελληνικής Αστυνομίας η ομάδα της Αστυνομικής Διεύθυνσης Γρεβενών, καταφέρνοντας με την 1η συμμετοχή της να φτάσει στους 8 της διοργάνωσης, αφού την Τρίτη 13-4-2010 στο γήπεδο Αγίου Βασιλείου Θεσσαλονίκης, ηττήθηκε από την Διεύθυνση Τροχαίας Θεσσαλονίκης.

Αν και οι ποδοσφαιριστές των Γρεβενών είχαν πολύ καλή απόδοση και διεκδικούσαν εκτός έδρας με αξιώσεις την πρόκριση στα τελικά απέναντι σε μια ισάξια ομάδα, βρέθηκαν πίσω στο σκορ στο 80΄ λεπτό του αγώνα μετά από ένα έντονα αμφισβητούμενο πέναλτι, ενώ στη συνέχεια και ενώ προσπαθούσαν να ισοφαρίσουν το παιχνίδι και να το οδηγήσουν στην παράταση, ήρθε η αποβολή του ΛΑΠΠΑ στο 87΄ με απευθείας κόκκινη κάρτα, η οποία αποσυντόνισε εντελώς την ομάδα, επιτρέποντας στους ποδοσφαιριστές της Θεσσαλονίκης να διευρύνουν το σκορ στο 90΄ και στο 92΄ πετυχαίνοντας το τελικό 3-0, αποτέλεσμα που φυσικά δεν αντιπροσωπεύει σε καμμία περίπτωση την εικόνα του αγώνα.

Η ΄Ενωση Αστυνομικών Υπαλλήλων Ν. Γρεβενών συγχαίρει τους παίκτες, τον προπονητή και τον υπεύθυνο της ομάδας για την παρουσία τους καθ' όλη τη διάρκεια της διοργάνωσης, καθώς επίσης ευχαριστεί ιδιαίτερα τον Δήμαρχο Αγίου Κοσμά κ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟ Γιάννη για την στήριξη της προσπάθειας όλων μας, αλλά και όλους τους υπόλοιπους φορείς και παράγοντες της Γρεβενιώτικης κοινωνίας που στάθηκαν από την αρχή με τις πράξεις τους στο πλευρό της ομάδας, όποτε και αν τους ζητήθηκε.

ΣΥΝΘΕΣΕΙΣ:

ΤΡΟΧΑΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ: Παναγόπουλος Γ., Παπακώστας Β., Κυριαζής Η.(Δούμας 70΄), Μαργαρίτης Θ., Παπαδόπουλος Χ., Χαρισιάδης Ε.(Ντουζένης 85΄), Ντάκης Ν., Νεριαπερίδης Λ., Παπαδόπουλος Δ., Σαπάνης Χ. (Παπαδημητρίου 48΄), Ζαφειριάδης Χ., ΑΝΑΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΟΙ: Δούμας Β., Παπαδημήτριου Σ., Ζίκος Γ., Ντουζένης., Τσούτσας Α., Τέλλος Γ., Παπαδόπουλος Χ.

ΑΔ ΓΡΕΒΕΝΩΝ: Καστανίδης Α., Λαμπρόπουλος Γ., Χαντάβας Κ., Κύρκος Α., Ταμπακάκος Γ., Κακούσιος Ν.(Λάππας 84΄), Χριστοδούλου Π., Ιωαννίδης Α., Δούμας Ε., Κυρατζής Γ., Γκέτσιος Δ. ΑΝΑΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΟΙ: Λάχανος Κ., Νικολόπουλος Κ., Λάππας Ι., Κόντος Γ., Γράβαλος Η., Μανδράκης Κ., Καραγιάννης Θ.

ΔΙΑΙΤΗΤΕΣ: Γρηγοριάδης, Σίσκος, Πανταζής

Ο «αρχιτραπεζίτης» της Ευρώπης λύνει(;) το ελληνικό πρόβλημα

Οριστική λύση στο ελληνικό πρόβλημα με… ατελείωτες ποσότητες ρευστότητας στο τραπεζικό σύστημα της χώρας είναι αποφασισμένοι να δώσουν οι κεντρικοί τραπεζίτες της Φραγκφούρτης, διαπιστώνοντας ότι οι παλινωδίες των ηγετών και σκηνικό απόλυτης σύγχυσης που διαμορφώνεται στο πολιτικό επίπεδο της Ευρωζώνης απειλούν να… βυθίσουν το σκάφος του κοινού νομίσματος.

Ενδεικτική της έντονης απόκλισης τροχιάς μεταξύ τραπεζιτών και πολιτικής ηγεσίας της Ευρωζώνης είναι η χθεσινή δημόσια αποστασιοποίηση του προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Ζαν Κλωντ Τρισέ, από τις θέσεις που εκφράζει στο διπλωματικό παρασκήνιο η Γερμανία. Είναι η πρώτη φορά, σημείωναν παρατηρητές των εξελίξεων από την Αθήνα, που διαφοροποιείται δημόσια πρόεδρος της ΕΚΤ από τις θέσεις της γερμανικής κυβέρνησης και μάλιστα σε ένα ζήτημα καίριας πολιτικής σημασίας.


Ειδικότερα, δεν πέρασε απαρατήρητη η χθεσινή αναφορά του Γάλλου κεντρικού τραπεζίτη, που πολύ σύντομα αφήνει το θώκο του στην ΕΚΤ, στο επιτόκιο με το οποίο θα πρέπει να δανεισθεί η Ελλάδα, αν ζητήσει την ενεργοποίηση του μηχανισμού στήριξης με διμερή δάνεια από χώρες της Ευρωζώνης:

Δια πυρός και σιδήρου, Τα «Απείθαρχα» Μελη της ΕΕ

 Oι κεντρικοί τραπεζίτες πέτυχαν αυτό που ήθελαν εξαρχής, δηλαδή να δείξουν σε κάθε «απείθαρχο» μέλος της Ευρωζώνης, ότι θα περάσει δια πυρός και σιδήρου, αν δεν συμμορφωθεί με τις απαιτήσεις των Συνθηκών για ελλείμματα και χρέος. Τώρα που η Ελλάδα «τηγανίσθηκε» αρκετά, όσο χρειαζόταν για να πάρουν το μήνυμα και άλλες «ενδιαφερόμενες» κυβερνήσεις, η ΕΚΤ δεν έχει κανένα λόγο να αφήσει ένα μέλος της Ευρωζώνης να χρεοκοπήσει, βυθίζοντας στην ανυποληψία το… Ιερό Δισκοπότηρο της Φραγκφούρτης, δηλαδή το ίδιο το ευρώ.

Η έλλειψη σεβασμού

Η αλήθεια είναι πως και άλλες χώρες έχουν ελλείμματα της τάξης του 12,7%. Οι ΗΠΑ είναι μία από αυτές. Υπάρχουν χώρες των οποίων το χρέος υπερβαίνει το 120% του Ακαθάριστου Εθνικού τους Προϊόντος. Η Ιαπωνία φτάνει το 180%. Η Ελλάδα όμως αποτελεί ειδική περίπτωση. Oχι μόνο γιατί είναι ο αδύναμος κρίκος μιας ισχυρής νομισματικής ένωσης ούτε γιατί παίζονται κερδοσκοπικά παιγνίδια. Αυτά υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν. Η ελληνική περίπτωση είναι διαφορετική, διότι η κρίση είναι καθολική και όχι μόνο δημοσιονομική. Ζούμε το τέλος ενός μοντέλου που διασπάθισε όσο χρήμα είχε να διασπαθίσει και την κατάρρευση του ιδεολογικού παραδείγματος που δικαιολογούσε αυτή τη διασπάθιση, με ωραία τάχα μου αριστερά λόγια.


Τα ελλείμματα και τα χρέη του κράτους δεν είναι παρά η κορυφή του παγόβουνου. Το βασικότερο πρόβλημα της χώρας είναι ότι δεν έχει καταλήξει σε κανόνες συμβίωσης και στον τρόπο επιβολής τους· αυτό που απερίσκεπτα προσπερνάμε με τον όρο «νομιμότητα». Αν το καλοσκεφτούμε και το δημοσιονομικό, πρόβλημα νομιμότητας είναι. Oλοι προσπαθούν να αρπάξουν από τον δημόσιο κορβανά ό, τι μπορούν και ελάχιστοι πληρώνουν φόρους. Η έλλειψη σεβασμού στη νομιμότητα δεν φαίνεται από το γεγονός ότι δεν δίνουν οι καταστηματάρχες αποδείξεις, οι οποίοι στο κάτω κάτω της γραφής ωφελούνται διότι κλέβουν τον ΦΠΑ. Φαίνεται από το γεγονός ότι και οι πελάτες δεν τις ζητούν, παρά το γεγονός πως βλάπτονται από τη φοροδιαφυγή.


Συζητήθηκαν πολύ το έλλειμμα νομιμότητας στην κορυφή, τα σκάνδαλα των πολιτικών και η διαφθορά των επιχειρήσεων. Ορθώς, διότι το ψάρι βρωμάει και στο κεφάλι. Ελάχιστα όμως συζητάμε για την παραβατικότητα στα μεσαία και κατώτερα στρώματα. Δεν είναι οι μεγάλες επιχειρήσεις που φοροδιαφεύγουν, κυρίως είναι οι μικρομεσαίοι. Σε καμιά χώρα του κόσμου η τροφοδοσία των καταστημάτων δεν γίνεται τις ώρες αιχμής της κυκλοφορίας, παρά το γεγονός ότι ο νόμος προβλέπει τις πρώτες πρωινές ώρες. Πουθενά στον κόσμο δεν υπάρχουν τόσα μηχανάκια που πηγαίνουν αντίθετα στους μονόδρομους. Πουθενά η αυθαίρετη δόμηση δεν θεωρήθηκε «δικαίωμα του λαού να στεγαστεί». Πουθενά η ρύπανση των τοίχων με αφίσες, αυτοκόλλητα και σπρέι, δεν θεωρείται «δικαίωμα έκφρασης». Πουθενά στον κόσμο η καταστροφή των πανεπιστημίων δεν προστατεύεται από κάποιο μεταφυσικό άσυλο και με τη δικαιολογία ότι επί χούντας μπήκε το τανκς στο Πολυτεχνείο. Πουθενά ένα κοινοβουλευτικό κόμμα δεν φτύνει έργω και λόγω τη δημοκρατία, όπως κάνει το ΚΚΕ, χωρίς να αντιδρά κανείς. Πουθενά δεν γίνονται καταλήψεις δημόσιων υπηρεσιών -οι οποίες μάλιστα, όπως το ΙΚΑ, εξυπηρετούν τους πολίτες- στο πλαίσιο υποτίθεται της «διαμαρτυρίας». Εχουμε φτάσει να θεωρούμε το κλείσιμο των εθνικών οδών κάτι σαν εποχικό φαινόμενο και σίγουρα ως αποδεκτό τρόπο πάλης. Φτάσαμε να θεωρούμε «δημοκρατικό δικαίωμα» του ΚΚΕ να καταλαμβάνει στούντιο και να εκφωνεί τα δικά του δελτία ειδήσεων, του κ. Δημήτρη Στρατούλη να βγάζει πανό στη Βουλή και των φοιτητών να χτίζουν τους πρυτάνεις μέσα στα γραφεία τους. Η δε εφαρμογή του νόμου, η παραπομπή δηλαδή των παραβατών στη Δικαιοσύνη, θεωρείται «ποινικοποίηση των αγώνων». Δυστυχώς στην Ελλάδα, επειδή κάποτε η διαμαρτυρία ήταν παράνομη, τώρα κάθε παρανομία βαφτίζεται διαμαρτυρία. Και το χειρότερο; Δεν διαμαρτύρεται κανείς για τη στρέβλωση της λογικής και την παραβίαση των νόμων.


Μεγαλύτερο και από το δημοσιονομικό, είναι το πρόβλημα της παραβατικότητας. Βεβαίως, η ανομία είναι σύμφυτη με την ιστορία του ελληνικού κράτους. Τώρα όμως η πολυπλοκότητα των κοινωνικών και οικονομικών σχέσεων την κάνει δυσβάστακτη. Εχει πολλαπλό οικονομικό κόστος. Ολες αυτές οι μικρές παρανομίες συσσωρεύονται σαν κόκκοι άμμου στα γρανάζια της οικονομίας και την παραλύουν. Εκατομμύρια παραγωγικές ώρες χάνονται στους δρόμους της Αθήνας (είναι η καρδιά της ελληνικής οικονομίας) επειδή δέκα ξεφορτώνουν εκτός του ωραρίου που προβλέπει ο νόμος, είκοσι παρκάρουν σε κεντρικές αρτηρίες και πενήντα διαδηλώνουν κλείνοντας τη Σταδίου. Κυρίως, όμως, δημιουργείται κουλτούρα ανομίας, η οποία οδηγεί σε όλο και μεγαλύτερη ανομία. Μέχρι να φτάσουμε σε κάποιον Δεκέμβρη και στη χρεοκοπία.

Δύο τραπεζίτες…στο μέγαρο Μαξίμου

Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρακολουθούν τα τραπεζικά στελέχη τις εξελίξεις στο προσκήνιο και το παρασκήνιο, αναφορικά με την εσπευσμένη προσφυγή των τεσσάρων μεγαλύτερων ελληνικών τραπεζών στην Τράπεζα της Ελλάδος, που με τη σειρά της μετέφερε στο υπουργείο Οικονομικών και τον Πρωθυπουργό τις νέες ικεσίες για κρατική υποστήριξη.

Το αίτημα εγκρίθηκε τελικά από τον Πρωθυπουργό, σε συνάντηση που είχε με το διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος και δίνει τη δυνατότητα στις τέσσερις μεγαλύτερες τράπεζες της χώρας να κάνουν ανά πάσα στιγμή χρήση όλων των χρηματοδοτικών εργαλείων που είχαν τεθεί στη διάθεσή τους από την κυβέρνηση ήδη από το φθινόπωρο του 2008, αλλά ως τώρα είχαν αξιοποιηθεί μόνο εν μέρει, καθώς οι τραπεζίτες έκαναν επιδείξεις ισχύος –κενές περιεχόμενου, όπως αποδεικνύεται σήμερα…- σνομπάροντας κυρίως τα 15 δις. ευρώ των κρατικών εγγυήσεων δανεισμού.


Έτσι, οι τράπεζες θα έχουν τη δυνατότητα να λάβουν από το… άδειο κρατικό ταμείο περίπου 3,5 δις. ευρώ σε ειδικά κρατικά ομόλογα, που ως τώρα δεν είχαν αξιοποιήσει ως τώρα, αλλά και τις εγγυήσεις του Δημοσίου για να δανεισθούν μέχρι 14 δις. ευρώ, καθώς ήδη το 1 δις. ευρώ των εγγυήσεων έχει αξιοποιηθεί.


Πίσω από την αιφνίδια μεταστροφή των τραπεζιτών, που μέχρι πρόσφατα έδειχναν πανίσχυροι, κρύβεται η ανάγκη κυρίως δύο μεγάλων τραπεζών να ενισχύσουν άμεσα τη ρευστότητα τους, ανάγκη που αποδίδεται στο παρασκήνιο της τραπεζικής αγοράς σε δύο βασικές αιτίες:


1. Τη σημαντική εκροή καταθέσεων, που είναι πολύ μεγαλύτερη στις συγκεκριμένες τράπεζες από όσο κατά μέσο όρο στο τραπεζικό σύστημα και, πολύ περισσότερο, στις άλλες δύο μεγάλες τράπεζες της ισχυρής τετράδας.

2. Το «τέλος παιχνιδιού» για τις τιτλοποιήσεις, μέσω των οποίων είχαν αντληθεί από τις τράπεζες τεράστια ποσά (συνολικά 54 δις. ευρώ τίτλων έχουν εκδοθεί, εκ των οποίων οι μισοί είχαν ως τώρα κορυφαία αξιολόγηση και γίνονταν δεκτοί από την ΕΚΤ για αναχρηματοδότηση).


Ιδιαίτερα το σκέλος των τιτλοποιήσεων έχει μεγάλη σημασία για τις δύο τράπεζες που αντιμετωπίζουν σήμερα τα πιεστικότερα προβλήματα ρευστότητας, καθώς έχουν αντλήσει τεράστια ποσά για τα μεγέθη του ενεργητικού τους, ενώ είναι γνωστό ότι τις επόμενες ημέρες η Moody’s θα προχωρήσει σε μαζικές υποβαθμίσεις αξιολόγησης τιτλοποιήσεων, με μεγαλύτερα «θύματα» τις συγκεκριμένες τράπεζες.


Όπως συνήθως συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις, οι τέσσερις μεγαλύτερες τράπεζες της χώρας εμφανίσθηκαν ενώπιον της κυβέρνησης ενωμένες, στο αίτημά τους για άμεση χρηματοδότηση από το Δημόσιο προκειμένου να αποφύγουν τα χειρότερα, παρότι στην αγορά είναι γνωστό, ότι στην πραγματικότητα μόνο δύο τράπεζες έχουν πιεστική ανάγκη.

Πάντως, αρκετοί παρατηρητές της αγοράς παρατηρούν ότι με μεγάλη καθυστέρηση σπεύδουν τώρα οι τραπεζίτες να λάβουν εγγυήσεις δανεισμού από το Δημόσιο, ενώ ως τώρα έλεγαν ότι είναι ένα ακριβό εργαλείο δανεισμού που προτιμούσαν να μη χρησιμοποιήσουν, καθώς μάλιστα η χρήση του θα οδηγήσει και σε μακροχρόνια παραμονή του Δημοσίου ως επόπτη στα διοικητικά τους συμβούλια.


Οι τράπεζες, αντί να αξιοποιήσουν πλήρως το «πακέτο» των 28 δις. ευρώ, σύμφωνα με τους επικριτές των διοικήσεών τους, προτίμησαν να προσφύγουν σε τιτλοποιήσεις αμφίβολης ποιότητας για να αντλήσουν χρηματοδοτήσεις, ενώ παράλληλα έκοψαν ασφυκτικά τις πιστώσεις στην οικονομία, συμβάλλοντας στη διολίσθηση της χώρας στην ύφεση. Και μόνο τώρα, επειδή δεν έχουν άλλη εναλλακτική λύση, στρέφονται πάλι στο κράτος για να ζητήσουν ενισχύσεις, ενώ ήδη έχει προκληθεί μεγάλη ζημιά στην οικονομία από την απροθυμία τους να δεχθούν το Δημόσιο ως εγγυητή των δανείων τους στον κατάλληλο χρόνο…

Υποχρέωση όλων των Ελλήνων

Η Ελλάδα βρίσκεται σήμερα στην χειρότερη οικονομική κατάσταση των τελευταίων 60 ετών, από την περίοδο δηλαδή που άρχισε να επουλώνει τις πληγές της Γερμανικής κατοχής και της αιμορραγίας του αδελφοκτόνου εμφύλιου, αμέσως μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο.

Τις τελευταίες δεκαετίες η «ελαστική» συνείδηση της πολιτικής εξουσίας απέναντι στη διαφθορά (ποιος δεν θυμάται την περίφημη ρήση του Ανδρέα Παπανδρέου για την λαθροχειρία του Διοικητή της ΔΕΗ Δημ. Μαυράκη «Αν έκανε ένα δωράκι στον εαυτό του 50 εκατομμυρίων….. Αλλά όχι και 500!», η ανικανότητα και η μετριότητα, ο τρόμος του «πολιτικού κόστους» και η ενδοτικότητα απέναντι στο «ιδιωτικό» συμφέρον σε βάρος του «δημοσίου» συμφέροντος που συγχωρούσε και τις πιο ακραίες καταχρήσεις των ίδιων των πολιτικών, των «ψηφοφόρων» τους και των «συνδικαλιστών» τους, η ιδιότυπη «προστασία» των πολιτικών προσώπων από κάθε μορφή ποινικής ευθύνης για οποιοδήποτε έγκλημα –όσο βαρύ κι αν ήταν- ενάντια στο δημόσιο συμφέρον, οδήγησαν την Ελλάδα του σήμερα στο χείλος της οικονομικής καταστροφής.


Θα ήταν βέβαια άδικο να θεωρεί κανείς υπεύθυνο της σημερινής κατάντιας σύσσωμο τον πολιτικό κόσμο γιατί σίγουρα υπάρχουν και πολιτικοί που βάζουν το δημόσιο συμφέρον πάνω από το προσωπικό, το κομματικό ή το συντεχνιακό.


Δυστυχώς οι πολιτικοί αυτοί είναι η μειοψηφία σε όλους τους πολιτικούς χώρους και αυτό οφείλεται αποκλειστικά και μόνο σε εμάς που δεν καταφέραμε να εκτιμήσουμε αυτούς που υπηρετούν πιστά το κοινό καλό αλλά ψηφίζουμε αυτούς που πιστεύουμε πως θα μετατρέψουν το Κράτος και το δημόσιο συμφέρον σε υπηρέτη των προσωπικών μας επιδιώξεων.


Με όλα αυτά –και πολλά άλλα- φθάσαμε στην σημερινή κατάσταση που μας αφορά όλους και πρέπει να την αντιμετωπίσουμε όλοι μαζί, ο καθ΄ ένας με τις όποιες δυνάμεις διαθέτει αφού όλοι μας έχουμε, ένας μικρό έστω, μερίδιο ευθύνης.


Ένα είναι βέβαιο: Όλοι ανεξαιρέτως μπορούμε να συμβάλλουμε, όλοι ανεξαιρέτως μπορούμε να βοηθήσουμε - ανεξάρτητα αν είμαστε φτωχοί ή πλούσιοι.


Όλοι ανεξαιρέτως, είτε ζούμε στην Ελλάδα είτε σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου, μπορούμε να κάνουμε μερικά απλά πράγματα, μέσα στις πραγματικές μας δυνατότητες, τα οποία όσο κι΄αν φαίνονται αμελητέα όταν γίνουν ταυτόχρονα από πολλούς, αποκτούν μια τρομακτική δύναμη τόσο ισχυρή που μπορεί να μας επαναφέρει με ασφάλεια στο επίπεδο της κοινωνικής και οικονομικής ευημερίας που μας αρμόζει.


Για τους Έλληνες και τους φιλέλληνες που ζουν στην Ελλάδα


Για όσους ζουν στην Ελλάδα, υπάρχουν μερικοί πρακτικοί τρόποι που πρέπει να αξιοποιήσουμε, είτε σωρευτικά είτε και μεμονωμένα, ανάλογα με τις δυνατότητες του καθ΄ ενός:


(1) Κατάθεση οποιουδήποτε χρηματικού ποσού, όσο μικρό ή συμβολικό και αν είναι, μια ή περισσότερες φορές, στον ειδικό «Λογαριασμό Αλληλεγγύης για την Απόσβεση του Δημοσίου Χρέους» που δημιουργήθηκε με κωδικό:


24/26132462 της Τράπεζας της Ελλάδος


Κατάθεση στον λογαριασμό αυτό μπορεί να γίνει από οποιαδήποτε Τράπεζα της χώρας μας, χωρίς καμιά απολύτως επιβάρυνση «εξόδων» ή «προμηθειών».


Ο λογαριασμός αυτός δημιουργήθηκε τον Μάρτιο του 2010 σαν ένα μέρος της προσπάθειας απόσβεσης του δημόσιου χρέους της Ελλάδος.


Επικεφαλής της εκστρατείας αυτής είναι ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας, ο οποίος διασφαλίζει απόλυτα την διαφάνεια και την αξιοποίηση του ειδικού αυτού λογαριασμού αποκλειστικά και μόνο για την μείωση του δημοσίου χρέους της πατρίδας μας, χωρίς την ανάμειξη οποιασδήποτε μορφής και κατηγορίας «διαχειριστών».


Ακόμα και μικρά ποσά των 5, 10 ή 15 Ευρώ δίνουν την ευκαιρία και στους εξαιρετικά αδύναμους οικονομικά να εκφράσουν έμπρακτα την υποστήριξή τους στην Εθνική μας οικονομία.


Για όσους έχουν μια σχετική οικονομική δυνατότητα ποσά της τάξεως των 50, 100 ή 150 Ευρώ αποτελούν στοιχειώδη υποχρέωσή τους, ενώ για τους «έχοντες και κατέχοντες» η για τις ανθούσες οικονομικά επιχειρήσεις, η εθελοντική συνεισφορά τους στην Εθνική προσπάθεια θα έπρεπε να ξεκινάει από τα 500 Ευρώ και να φθάνει τα μερικά εκατομμύρια.


Μια ευγενική άμιλλα μεταξύ των Ελλήνων και των φιλελλήνων που ζουν στην Ελλάδα, είναι βέβαιο πως θα αποφέρει σημαντικά ποσά στην Εθνική προσπάθεια απόσβεσης του δημόσιου χρέους της πατρίδας μας, ιδίως αν αναρτώνται σε ειδική ιστοσελίδα όλες οι προσφορές φυσικών ή νομικών προσώπων με το δικαίωμα της ανωνυμίας («Ανώνυμος» ή «No Name») σε όσους το επιθυμούν.


Το ίδιο φυσικά ισχύει και για την δεύτερη κατηγορία (βλπ. παρακάτω) των Απόδημων Ελλήνων και των φιλελλήνων σε ολόκληρο τον κόσμο.


(2) Συνειδητή, επίμονη επιλογή και αγορά προϊόντων που παράγονται στην χώρα μας γιατί προσφέρουν τεράστια ενίσχυση στην Ελλάδα και στους Έλληνες (εργασία, φόρους στο Κράτος, υποστήριξη ασφαλιστικών ταμείων, τόνωση οικονομίας, επενδύσεις και άλλα πολλά).


Σχετικά με το θέμα αυτό παράκληση να διαβάσετε προσεκτικά το άρθρο μας Προτιμάτε με επιμονή προϊόντα που παράγονται στην Ελλάδα: Η πιο απλή και πρακτική λύση στα οικονομικά προβλήματα της χώρας μας!


(3) Συνεχή προσπάθεια εξουδετέρωσης των διαρθρωτικών «αδυναμιών» της κοινωνίας μας: Φορολογική συνείδηση, αποδοχή της αξιοκρατίας όχι μόνο όταν πρόκειται για εμάς αλλά όταν πρόκειται και για τους άλλους, σεβασμός των ρητών κανόνων που θέτει το Κράτος χωρίς την αυθαίρετη παραβατικότητα που μας βολεύει, εργατικότητα και παραγωγή (προϊόντων ή υπηρεσιών) που να ανταποκρίνονται σε όλα τα κοινωνικά και άλλα αγαθά που καταναλώνουμε ή (ακόμα χειρότερα) που απαιτούμε.


Ας δώσουμε πρώτα την μάχη με τον ίδιο μας τον εαυτό για να επιβάλλουμε την άρνηση απέναντι στην θρασύτατη διαφθορά όπου και όπως και αν εμφανίζεται, απέναντι στην αυθαίρετη αξιοποίηση του «δικού μας» οικοπέδου περιφρονώντας κάθε πολεοδομικό ή περιβαντολογικό κανόνα και ας κάνουμε πολύ δυνατή την φωνή που καταδικάζει και στιγματίζει τις κακές «συνήθειες» της κοινωνίας μας.


Με τον τρόπο αυτό θα οδηγήσουμε και την νομοθετική εξουσία σε σαφείς και κρυστάλλινους νόμους που δεν θα εφοδιάζουν με νομικά «όπλα» την διαφθορά για να εκβιάζει και να καταδυναστεύει τους πολίτες με την επίκληση απίθανων «διατάξεων» από κάποιους «νόμους» που φτιάχτηκαν για αυτόν ακριβώς τον σκοπό πριν από κάποιες δεκαετίες.


Τέλος, ας κάνουμε και ένα νέο νόμο «Περί καταπολέμησης της διαφθοράς» ο οποίος αφ΄ ενός μεν να ισοπεδώνει όλες τις υφιστάμενες «δικαιολογίες» (εξεταστικές επιτροπές, ένορκες διοικητικές εξετάσεις, υπηρεσιακά συμβούλια, συνδικαλιστικές και βουλευτικές ασυλίες), αφ΄ ετέρου δε να τιμωρεί αμείλικτα, παραδειγματικά και αμφίδρομα όλες τις υποθέσεις διαφθοράς όσο ψηλά και αν βρίσκονται.


Κάθε κρίση, όσο μεγάλη και αν είναι, προσφέρει δυνατότητες και ευκαιρίες που είναι ευθέως ανάλογες με την έκταση και το βάθος της κρίσης. Συνεπώς σήμερα οι Έλληνες δεν αντιμετωπίζουν μόνο μια μεγάλη κρίση. Έχουν και μια μεγάλη ευκαιρία!

ΕΥΧΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΓΕΡΑΚΙ

Σήμερα είναι Πασχαλιά

Κι αν η ευχή μου πιάνει
Το τέλος κάθε γολγοθά
Εύχομαι να σημάνει


ΓΙΑ ΤΟΝ ΝΟΜΑΡΧΗ ΜΑΣ:
Τη μέρα της Ανάστασης
άσπρα πουλιά θα στείλω
Να παν να πουν χρόνια πολλά
σε έναν καλό μου φίλο


Εύχομαι η Ανάσταση καρδιές να μαλακώσει
το αύριο καλύτερο μπορεί να ξημερώσει


Όσες λαμπάδες φώτισαν ολόκληρη τη φύση,
Τόσες χαρές σας εύχομαι σε όλη σας τη ζήση.


Έγινε η Aνάσταση
μα θα ‘ρθει και η άλλη
Να πει ο λαός εις το ΠΑΣΟΚ
να κυβερνήσει πάλι


Τη μέρα της Ανάστασης
δε θα βρεθώ μαζί σας
Ας γίνει η σκέψη μου φωτιά
ν’ ανάψει το κερί σας.

• Το ψέμα (της πρωταπριλιάς) στην Ελλάδα

Στην Ελλάδα διαφοροποιήθηκε το έθιμο και πήρε την γνωστή ελληνική χροιά . Η βασική ιδέα βέβαια παρέμεινε ίδια. Λέμε αθώα ψέματα με σκοπό να ξεγελάσουμε το «θύμα» μας. Σε κάποιες περιοχές της πατρίδας μας, θεωρούν ότι όποιος καταφέρει να ξεγελάσει τον άλλο, θα έχει την τύχη με το μέρος του όλη την υπόλοιπη χρονιά. Σε κάποιες άλλες πιστεύουν ότι ο «θύτης» θα έχει καλή σοδειά στις καλλιέργειες του. Όσο για το «θύμα», πιστεύεται ότι, σε αντίθεση με τον «θύτη», θα έχει γρουσουζιά τον υπόλοιπο χρόνο.

 Έτσι το πρωταπριλιάτικο ψέμα για την Ντορα και την Νέα Ελλάδα. Tο βρίσκουν διασκεδαστικό και ευχάριστο, γιατί αισθάνοται την ανάγκη να γελάσουν και να περιπαίξουν ο ένας τον άλλον.


Το πρωταπριλιάτικο ψέμα ξεκίνησε αρχικά από τη Γαλλία, στην οποία για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα η πρώτη του Απρίλη είχε καθιερωθεί ως πρωτοχρονιά. Έτσι ενώ όλη η άλλη Ευρώπη την πρωτοχρονιά την γιόρταζε την 1 Ιανουαρίου, οι Γάλλοι, ήταν οι μοναδικοί που ξεχώριζαν, και την γιόρταζαν την 1 Απρίλη. Όταν το 1564 ο βασιλιάς Κάρολος θ' αποφάσιζε να το αλλάξει, καθιερώνοντας ως πρώτη του έτους την 1 Ιανουαρίου, συνάντησε έντονες αντιδράσεις από ορισμένους ένθερμους οπαδούς του εθίμου, οι οποίοι επέμεναν σε πείσμα όλων των άλλων να γιορτάζουν σαν πρωτοχρονιά την Πρωταπριλιά.


Άλλη εκδοχή είναι η εξής: Οι Γάλλοι πάλι ονόμαζαν το πρωταπριλιάτικο ψέμμα «ψάρι του Απρίλη» και η εξήγηση είναι, ότι οι Κέλτες λόγω του καλού καιρού άρχιζαν το ψάρεμα την πρώτη Απρι¬λίου. Όμως συχνά η φτωχή ψαριά διέψευδε τις ικανότητες τους, και οι ψαράδες γύριζαν στα σπίτια τους μ' άδεια τα χέρια, αλλά με την φαντασία να οργιάζει και να διηγούνται πολλά ψεύτικα συμβάντα κατά τις ημέρες που ψάρευαν.

Κατά άλλους πάλι το πρωταπριλιάτικο ψέμα έχει την προέλευσή του από τη γιορτή της <<κοροϊδίας>> προς τη Ρωμαϊκή Θεά <<Απριλίου Αφροδίτης ή Venus Aprilis>>. Άλλοι όμως υποστηρίζουν ότι τα πρωταπριλιάτικα ψέματα έχουν σχέση με την Μάγια την Ινδή θεά του έρωτα. Όποια εκδοχή κι αν πάρουμε ως επικρατέστερη εκείνο που έχει σημασία είναι ότι μέχρι τις ημέρες μας το πρωταπριλιά¬τικο αστείο έχει καθιερωθεί σαν έθιμο και μάλιστα δημοφιλέστατο. Ίσως η ανάγκη του ανθρώπου να σπάσει την ρουτίνα της ζωής του και να ξεφύγει από την καθημερινότητα είναι αυτό που το έκανε δημοφιλές και το καθιέρωσε. Ίσως πάλι γιατί το γέλιο στον κόσμο σήμερα, μέσα στα τόσα καθημερινά προ¬βλήματα που αντιμετωπίζει, έχει γίνει αρκετά σπάνιο και με το έθιμο του πρω¬ταπριλιάτικου ψέματος, βρίσκει την ευκαιρία να εκτονωθεί.